“Hayır/Evet” (Karikatür, burjuva parlamenter seçimlerdeki, reformist Komünist Partinin de uyarlandığı “evet/hayır” oylamalarıyla dalga geçiyor. Bunun yerine asıl seçeneğin fabrika tabanlarında işçi sınıfının bilinçli kararları ve üretimden gelen gücüyle olacağını vurguluyor)
“Meçhul Kapitalist Anıtı”
“Sabit Sermaye Olarak İnek”
“Program Toplantısı” (Karikatür reformist bürokratik Komünist Parti’nin içi boş ve burjuvazinin programlarına yedeklenen “program” edebiyatıyla dalga geçiyor)
“Konjonktür” (Karikatür reformist solun “konjonktür” edebiyatıyla dalga geçiyor)
“Kapitalist Patronlar: Yaşasın (disiplinli-bn) işçiler, yeni-kapitalizm, ücretler, program vs. İşçi: Kahrolsun!”
(Karikatür kapitalizmi sarsacak asıl gücün fabrika işçilerinin bağımsız taban gücü ve inisiyatifi olduğunu, işçi sınıfının bu gücü kullandığı ölçüde çalışma ve yaşam koşullarını iyileştirebileceğini vurguluyor)
(Karikatür işçi sınıfının reformist parti aydınları tarafından nasıl nesneleştirildiği, makine benzeri bir yaratık gibi görülmesini eleştiriyor)
(Karikatür, FİAT işçileri içinde reformist bürokratik parti üyesi olan kesimin, bir yandan İtalya’nın hakim gücü Fiat patronuyla uzlaşırken, diğer yandan “barış, insanlık, dünyayı kurtarma” edebiyatı yapmasıyla dalga geçiyor)
“İyi patron, iyi sendikacı, ve kötü işçi yalanı”
“Sosyalist sol: Güneş battığında gölge kaybolur” (Gölge işçi sınıfının simgesi olan İngiliz anahtarı gibi çizilmiş)
Mauro Mairetti’nin İtalya’da 1964-71 döneminde yayınlanan Classe Operaia (İşçi Sınıfı) gazetesinde yayınlanan karikatürleri. Gazete, İtalya’da 1960’lı ve 70’li yıllarda etkin olan, Operaismo (İşçicilik) olarak bilinen Otonom Marksist İşçicilik akımının yayın organıydı. Operaismo, 1960’larda sol komünist bazı eğilimler içermekle birlikte devrimciydi, Marksizme de sınıf bileşimi gibi bazı katkıları vardı. Ancak 1970’lerin başlarından sonra, daha fazla anarşizme ve post-marksizme doğru evrildi.
Kaynak: