Paul Hilario (Filipinler, d1972)
Babası küçük bir pirinç köylüsüydü. Kendisi de Filipinler’de faaliyet yürüten bir uluslararası pirinç ve gıda tekeli işletmesinde önce pirinç tarımı işçiliği, sonra da ofis işçiliği yaptı. Kendi kendini eğiterek, Filipinler’de pirinç tarımı ve emeğinin yeni durumunu ortaya koymaya çalışan bir ressam oldu. Pirinç tarlaları manzaraları ve pirinç işçilerinin resimleri üzerinde çalışırken, kendine yakın bulduğu empresyonistlerden ve tabii ki en çok Vincent van Gogh’un kırsal manzaralar ve tarım emekçileri üzerine modern (biraz da ütopik) resimlerinden etkilendi. Asıl ününü, 2021’de yaptığı bir pirinç tarlaları ve emekçileri resminin Van Gogh’un bilinmeyen bir resmi sanılarak dünya çapında büyük bir ilgi görmesi ve yankı yaratmış olmasına borçludur. Böylece bir 21. yüzyıl neo-Van Gogh’u olarak ün kazandı. Bu Filipinli yeni Van Gogh’un resimlerindeki tarım manzaraları artık emperyalist tekellere bağlı kapitalist tarım çiftliklerine, köylüler de tarım işçilerine dönüşmüştü! Ancak van Gogh’un hem modern hem pastoral olmayı başaran enerji dalgaları, biraz daha naifleşmiş biçimde bu kapitalistleşmiş tarım alanlarına hem ışık tutmaya hem de kapitalist tarımda büsbütün despotikleşen sömürüyü pek göstermeyip tarlada çalışmayı (biraz da Bizanz resmi teknikleriyle) masalsılaştırarak, onun gerçeğiyle çelişmeye devam ediyordu.
Kaynak:
https://www.artmajeur.com/paulhilario
https://paul-hilario.pixels.com/collections/commissioned+work