İşçi Sınıfı Sanatı

İşçi Sınıfı Sanatı

Komünizmin özgürlük dünyası için…

Wendy G. Turner, Asamblaj Sanatçısı

2016 yılında Amerika’da cinsiyete dayalı ücret farkı, kadın ve erkek işçilerin ücretlerindeki ortalama farktır. Bu eser oluşturulduğunda kadınlar, bir erkeğin kazandığı her 1,00 dolar karşılığında 79 sent kazanıyordu.

Ataerkillik Evi/Kadına Yönelik Tarihsel Baskı

Sanatçının açıklaması: “Kadının yeri evidir” sözü toplumdaki ataerkil yapının hatırlatıcılarından biri. Kadınları “evde” tutmak, onları  eğitimsiz bırakmakta, erkeklere bağımlı kılmakta ve ataerkilliği tehdit etmelerini engellemektedir. Ataerki, onları esir alan erkek egemenliğinin mecazi mahkumları ve cinsel köleleri haline getiriyor. Bu parça, bu temaları geleneksel bir evin içine tıkılmış tutsak kadınların gerçek görüntüleri aracılığıyla temsil ediyor.

Amerika’da okulların sıfır tolerans ve ırkçı  politikaları yüz binlerce genci okul ortamlarından uzaklaştırıyor ve onları doğrudan ceza adaleti sisteminin önüne atıyor. Afro-Amerikalı ve Latin gençler bu politika ve prosedürlerden orantısız bir şekilde etkileniyor. Bununla birlikte siyahi kişilere yalnızca “gitmeleri” için hizmet veriliyor.

Beyaz işçiler 1917’de Doğu St. Louis’de grev yaptığında, Alüminyum Cevheri Şirketi onların yerine siyah işçileri getirdi. Bu, zaten gergin olan ırk ilişkilerini daha da kötüleştirdi. İki polis memurunun vurulmasının ardından binlerce beyaz adam, kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere Afrikalı-Amerikalılara saldırmak için Doğu St Louis’e yürüdü.

Bir ipe tutunan beyaz figür, işlerine ve ekonomik avantajlarına tutunmaya çalışan beyaz adamları temsil ediyor. Ancak ipi diğer tarafa doğru takip ederseniz bir ilmikle biter. Bu, ABD tarihi boyunca Afrikalı Amerikalıların sebepsiz linç edilmelerini temsil ediyor.

Ormansızlaştırma, tarım arazileri, yollar, konutların sürekli olarak ormanlık alanlara doğru yayılması veya kentsel gelişmeler için alan yaratmak amacıyla büyük ormanları, koruları  ortadan kaldırır. Bu aynı zamanda iklim değişikliğine neden olur.  Bu eser, Ağaç Müzesi’nin otoparkının temeli olarak bir ağaç kütüğünü kullanıyor. Geriye kalan tek yeşil,  park edilen otomobillerin rengi.

Trump yönetiminin mülteci politikalarına karşı yapılmış bir çalışma.

 

Komünizm korkusuyla ABD Başkanı Eisenhower, 1953’te eşcinsellerin federal istihdamdan men edilmesini sağlayan 10450 sayılı Kararnameyi yürürlüğe koydu.. Bu 5.000’den fazla LGBTQ+’nın toplu olarak işten çıkarılmasına yol açtı. O dönemde yaşanan “Kızıl Korku”nun bir kolu olduğundan buna “Lavanta Korkusu” adı verilmişti.

 

Wendy G Turner, kadın montaj sanatçısı. Sanatçı, çevre sorunlarına ilişkin görüşlerine uygun olarak, eserlerinde mümkün olduğunca kullanılmış malzemeleri yeniden  dönüştürerek kullanmayı tercih ediyor. Farklı öğeleri yeni şekillerde bir araya getirmek için montaj veya brikolaj tekniklerini kullanıyor. Sanat çalışmalarını konuları bakımından da  “sosyal adalet” kapsamında yürütüyor. ABD’nin “demokrasi” anlatısına rağmen değindiği konularla beraber burjuva demokrasisinin iki yüzlülüğünü gözler önüne seriyor.

Montajın sanat yapma yaklaşımı olarak kullanılması, Pablo Picasso’nun 1912’den itibaren yapmaya başladığı üç boyutlu çalışmalarına, kübist yapılarına kadar uzanıyor ya da 1918’de dada sanatçısı Kurt Schwitters, kolajlar ve montajlar yaratmak için toplanmış hurda malzemeleri kullanmaya başlamıştı; bu tekniğe ‘ merz ‘ adını vermişti.

Kaynaklar:
https://www.socialworker.com/extras/creative-work/three-art-pieces-racism-homophobia-sexism/
https://wendygturner.com/

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *