William Selwyn (Galler, d1933)
Galler’in tarım işçileri ve özellikle balıkçılık işçilerinin ressamı. Resim stili Britanya Kuzey Ekolü Emek Sanatının bir dizi karakteristiğini taşısa da, karakalem çizimler, pastel renkler, elbirliği emeği yoğunlaşması ve gerilimine nüfuz etmek için lekeler ve atmosferik boya yayılımları ile hafif soyutlanmış ve bazan Turner’ı bazan empresyonistleri anımsatan çalkantılı ve kontrast güçler, doğayı resme göze hoş gelen edilgin bir manzara olarak değil etkin bir güç olarak resme dahil etme, ve en çok da elbirliği olarak emek süreçleri ve beden zorlanım ve hareketlerini merkeze yerleştirme gibi yöntemlerle; balıkçılığın çıplak emek gücüne, ağır ve trajik karakterine, toplumsal-fizik ve dramatik gerilimine, toplumsal kültürüne, elbirliği emeği ve koreografisine vurguları, balıkçı emeği resimlerine farklı bir güç ve etkileyicilik katmaktadır. Selwyn’in başarısı, balıkçılık emeğinin sert ve fırtınalı gerçeğini pastel bir duyarlık örüntüsü/kabartması inceliğiyle birleştirebilmesidir. Doğa burada bir “izlenimci manzara” öğesi olmaktan çıkmakta, en çetin bir emek ve mücadele alanına, bir varlık yokluk sorununa dönüşmektedir.
Balıkçılar, işçi sınıfı sanatında, madencilikten sonra en çok işlenen emek alanlarından biridir. Bunun başlıca nedeni, balıkçılığın her dönemde (günümüz kapitalizmi dahil) en yüksek can kaybı, meslek hastalıkları ve sakatlanmaya yol açan, en yüksek gerilimli, kan ter içinde eli boş dönme ve çocukların aç kalması veya bir fırtına da yok olma olasılığının hiç de az olmadığı, dramatik ve trajik (ama aynı zamanda elbirlikçi dayanışmacı ve isyancı) emek alanlarından biri olmasıdır. Ressamları balıkçılara çeken bir diğer etken, balıkçı köy ve kasabalarının, tıpkı madencilerde olduğu gibi, kan, kayıplar ve muazzam çıplak emek yoğunluğu ve gerilimi ile yoğrulmuş, içe kapalı, babadan oğula geçen, kendine has, sert, dışardan bakınca kaba saba ama içerden oldukça duyarlı ve dirençli, kolektif bir emek kültürüne sahip olmasıdır. Bir balıkçı köy veya kasabasına yerleşip sanatını balıkçı resimlerine adamış bir çok ressam vardır. Çünkü tıpkı madencilikte olduğu gibi, balıkçı emeğini, yaşamını, kültürünü sanatsal gerçekçilikle anlamak ve anlamlandırabilmek, bu sert ve trajik kolektif emeğe ve kültüre içerdenleşmeden imkansızdır.
Bununla birlikte bu emeğin yaşamsal bileşeni ve yeniden üreticisi balıkçı kadınlarına hemen hiç yer vermemesi, resimlerindeki güçlü ve zorlu toplumsal-bileşik emek ve yaşam mücadelesini, duygu yükseltimini yarıda bırakmaktadır. Ancak bu sitede, fırtına çıkınca ya da kayıkların dönmesi gecikince sahilde toplanıp gergin biçimde eşlerini ve çocuklarını bekleyen, balıkları hep birlikte ayıklayan, satan, ya da dönmeyen eşleriyle yıkılan, ve hatta bizzat kayıklarda balığa çıkan balıkçı kadınların ressamlarını da görme olanağı bulacağız.
Kaynak:
https://www.rogersjones.co.uk/en/articles-and-features/2020/wilf-roberts-william-selwyn
http://www.orielgeryfenai.co.uk/prints.php?s=william-selwyn